Na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie, przy ul. Wóycickiego 14, w dniu 9 listopada 2018 r. został pochowany Wojciech Płóciennik (85l), b. wieloletni Prezes Zarządu Głównego, Członek i Prezes Honorowy Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a także Przewodniczący Komisji Propagandy i Finansów Międzynarodowej Federacji Ratownictwa i Sportów Użytkowych oraz członek Dyrektoriatu Oddziału Europejskiego Międzynarodowej Federacji Ratowania Życia. Mowę pożegnalną (tekst poniżej) wygłosił Prezes Towarzystwa Naukowego „Bezpieczeństwo i Ratownictwo” dr hab. Jerzy Telak, prof. SAN. Po pogrzebie na kilkugodzinnym spotkaniu okolicznościowym kilkudziesięciu działaczy wspominało Śp. W. Płóciennika i lata świetności WOPR.  

Zebraliśmy się tu dzisiaj, aby towarzyszyć Wojciechowi Płóciennikowi w ostatniej drodze. Odejście jego jest dla Nas wszystkich wielkim ciosem. Wojtka poznałem jesienią 1990 r., już wówczas legendarnego członka założyciela, Komendanta Głównego, wieloletniego Prezesa Zarządu Głównego, Członka Honorowego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a później jego Prezesa Honorowego. Wojtek to główny architekt WOPR i charyzmatyczny jego przywódca. Wprowadził WOPR do Międzynarodowej Federacji Ratownictwa i Sportów Użytkowych, w której funkcjonował jako członek, Sekretarz, wiceprzewodniczący i Przewodniczący Komisji Propagandy i Finansów. Pełnił on funkcję delegata we władzach Międzynarodowej Federacji Ratowania Życia (Intenational Life Saving Federation, ILS) i członka Dyrektoriatu Oddziału Europejskiego ILS. Prezes Wojciech Płóciennik był, między innymi: głównym organizatorem Mistrzostw Świata w Ratownictwie Wodnym w Warszawie w 1983 r., współtwórcą Ośrodka Szkolenia Ratowników „TAMA” w Rajgrodzie, współpracownikiem audycji „Lato z radiem” Programu 1 Polskiego Radia, najwspanialszym promotorem nauki pływania i ratownictwa wodnego, autorem prac o ratownictwie wodnym. Wielokrotnie wyróżniany, nagradzany i odznaczany najwyższymi odznaczeniami i medalami państwowymi, branżowymi i organizacyjnymi. Uczynił w życiu wiele dobrego, a dobre uczynki nie idą na marne. Wspólnie z nim realizowaliśmy Naszą pasję związaną z bezpieczeństwem na obszarach wodnych. Przeżyliśmy razem wiele wspaniałych chwil. Wojtek był niezwykle odważny, zaangażowany i konsekwentny w działaniu, miał przy tym poczucie humoru i wyjątkową wrażliwość. Gdy ktoś potrzebował pomocy lub dobrej rady, nigdy nie odmawiał. Był znany z życzliwości, dobrego serca i przywiązania do swojej żony Ali, o której zawsze mówił bardzo ciepło. Dla wielu przykład do naśladowania. Wspaniały człowiek, od którego wiele się nauczyłem. Drogi Wojciechu, odszedłeś, wypełnienie pustki, którą po sobie zostawiłeś, wydaje się być niemożliwe. Do refleksji nad sensem życia i zadumie nad upływającym czasem, przemijaniem, przystaje pytanie: dlaczego teraz, dlaczego już? Wojtku, dziękuję za to co dla mnie, dla Nas wszystkich uczyniłeś. Byłeś wielki i w Naszej pamięci jako wielki jesteś zapisany. Na zawsze pozostajesz w moim, w Naszych sercach. Z głębokim żalem, pogrążony w smutku, kieruję wyrazy współczucia do Twoich najbliższych. Panie Prezesie, „Wojciechu Wielki”, cześć Twojej pamięci!