| WZROST LICZBY WYPADKÓW UTONIĘCIA |
|
W 2013 roku w Polsce utonęło 709 osób (90 kobiet, 14. dzieci do lat 7), jest to więcej o 340 ofiar w stosunku do 2010 roku, o 313 więcej w stosunku do 2011 roku i o 260 ofiar więcej niż w 2012 roku. W 2010 roku utonęło 369 osób, w tym 295 wypadków miało miejsce na wodach ogólnodostępnych. Najwięcej wypadków utonięcia w 2013 roku zdarzyło się w województwach: Mazowieckim – 97, Warmińsko-mazurskim – 68, Pomorskim – 61, Kujawsko-pomorskim – 55, Lubelskim – 54. Największy wzrost liczby utonięć (w stosunku do 2012 r.) nastąpił w województwach: Dolnośląskim o 41 ofiar, Warmińsko-mazurskim o 36, Podkarpackim o 29, Małopolskim o 27, Mazowieckim o 26. Według danych Policji najczęściej przyczyną wypadków tonięcia były: kąpiel w miejscu niestrzeżonym, lecz nie zabronionym (128 przypadków) i w miejscu zabronionym (67), nieostrożność podczas przebywania nad wodą (55) i łowienia ryb (37). W 2013 r. najwięcej wypadków tonięcia miało miejsce w niedziele (149), w soboty (123), piątki (85), a najmniej w środy (66) i wtorki (67). Najczęściej wypadki tonięcia zdarzały się w godzinach 12.00–18.00 (256), mniej w porze wieczorowo-nocnej 18.00–24.00 (136), a rzadko nocą 24.00–6.00 (53). Wiek osób, które utonęły, powyżej 50 lat 285 ofiar, pomiędzy 31–50 lat 178, 19–30 lat 115, 15–18 lat 45, 8–14 lat 18, a do 7 lat 14. dzieci (w 2012 r. – 3. dzieci). Najwięcej nieletnich (0–18 lat) utonęło w województwie: Mazowieckim (bez m. st. Warszawa) – 9, Łódzkim – 9, Lubelskim – 7, Dolnośląskim – 7, Pomorskim – 6, Świętokrzyskim – 6. W lipcu i sierpniu 2013 r. miało miejsce 43% wypadków tonięcia, ma to jak co roku związek ze stosunkowo wysokimi temperaturami powietrza i wody, a także z urlopami, wypoczynkiem i uprawianiem sportów wodnych w okresie wakacyjnym. Przyczyn wypadków utonięcia można szukać w nadmiernej brawurze osób kąpiących się, braku rozpoznania zbiornika wodnego, braku dostatecznych umiejętności pływackich, niestosowaniu środków ratunkowych lub asekuracyjnych, braku nadzoru osób dorosłych nad małoletnimi.
Pomimo działań Ministerstwa Sportu i Turystyki w zakresie zapobiegania wypadkom i zapewnienia bezpieczeństwa na wodach w 2013 r. zostały ograniczone akcje profilaktyczne i prewencyjne, w szczególności prowadzone wcześniej przez organizacje pozarządowe, w tym WOPR. Najskuteczniejszą formą zapobiegania wypadkom utonięcia jest umiejętność pływania. Przeprowadzone akcje powszechnej nauki pływania nie dały w pełni oczekiwanych rezultatów. Znaczna część Polaków nie potrafi pływać lub posiada niedostateczne umiejętności pływackie.
Przeprowadzona kilka lat temu kontrola NIK dotycząca ratownictwa wodnego miała zapewne na celu spowodowanie wzrostu bezpieczeństwa osób przebywających na obszarach wodnych. Sukcesywnie przekazywane przez WOPR pracownikom administracji rządowej, zgodne ze standardami globalnymi i europejskimi, propozycje do projektowanych w latach 2008-2012 przepisów prawnych w sprawie liczby ratowników wodnych i wyposażenia oraz sposobu oznakowania i zabezpieczania obszarów wodnych, a także wzorów znaków zakazu, nakazu i informacyjnych oraz flag, w istotnej części nie zostały przyjęte. Państwo uregulowało sprawy ratownictwa wodnego przepisami tj.: - Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 stycznia 2012 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących liczby ratowników wodnych zapewniających stałą kontrolę wyznaczonego obszaru wodnego; - Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 27 lutego 2012 r. w sprawie wymagań dotyczących wyposażenia wyznaczonych obszarów wodnych w sprzęt ratunkowy i pomocniczy, urządzenia sygnalizacyjne i ostrzegawcze oraz sprzęt medyczny, leki i artykuły sanitarne; - Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 marca 2012 r. w sprawie sposobu oznakowania i zabezpieczania obszarów wodnych oraz wzorów znaków zakazu, nakazu oraz znaków informacyjnych i flag. Od pewnego czasu ma miejsce szczególna aktywność urzędników rządowych, zajmujących się sprawami modelowania organizacji pozarządowych i innych podmiotów, działających w zakresie ratownictwa wodnego. Misja WOPR, działanie na rzecz zmniejszania liczby osób tonących w wodach polskich, nie jest skutecznie realizowana.
ZESTAWIENIE LICZBY WYPADKÓW UTONIĘĆ OSÓB W POLSCE W LATACH 2011–2013
Sporządzono na podstawie opracowania Komendy Głównej Policji, z wykorzystaniem danych Systemu Analitycznego KSIP (2013) i TEMIDA (2011, 2012). |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
