Szelki ratownicze mocowane są na końcu liny przyczepionej do pasa ratowniczego "Węgorz", boi SP, zasobnika linowego lub nawiniętej na kołowrót ratowniczy czy też sklarowanej w zasobniku linowym względnie na brzegu. Skonstruowane powinny być w ten sposób aby nie utrudniać ruchów pływackich, nie obcierać w czasie pływania, nie sztywnieć w zimnej wodzie, łatwe i szybkie w ubieraniu niezależnie od "rozmiaru" ratownika oraz mieć właściwie umieszczony punkt zaczepienia liny. Ta ostatnia cecha ma duże znaczenie przy ściąganiu. Przy właściwej konstrukcji ratownik w czasie ściągania ma lekko uniesioną górną połowę tułowia wraz z głową ponad powierzchnią wody co zapobiega (przy odpowiedniej szybkości ściągania) zalewaniu głowy "falą dziobową", "spławikowanie". Konstrukcje są różne z różnych materiałów, z różnymi sposobami mocowania liny oraz sposobem zapięcia. Jeżeli na kąpielisku nie ma szelek można je prowizorycznie wykonać samemu zawiązując na końcu liny pętlę. W celu zapobieżenia wrzynania się linki w ciało ratownika, można ją kilkakrotnie owinąć bandażem. Niestety po kilkukrotnym użyciu bandaż trzeba wymienić. Użycie liny z szelkami zwiększa bezpieczeństwo ratownika prawie do 100%, zwiększa skuteczność i ułatwia akcję ratowniczą. Konserwacja uzależniona jest od konstrukcji i użytego materiału, ale zawsze trzeba je po umyciu wysuszyć. Obecnie w działaniach specjalistycznych np na wodach szybkopłynących stosuje się również piersiowe uprzęże wspinaczkowe.