|
Na każdym kąpielisku i pływalni powinien być sprzęt sygnalizacyjny w postaci gongu , syreny lub nagłośnienia mający na celi akustyczne informowanie użytkowników o np. załamaniu się pogody, zakończeniu godziny lekcyjnej czy ewentualnie końcu pracy. Natomiast każdy ratownik powinien mieć przy sobie gwizdek zawieszony na ręce, a nie jak to często bywa na szyi. W sytuacji gdy musimy natychmiast udzielić pomocy bezpośrednio w wodzie osobie tonącej może nam zabraknąć czasu na ściągnięcie go z szyi, a to może spowodować uchwycenie go przez ratowanego i podduszenie ratownika. Żadnego akustycznego środka nie należy nadużywać, a w szczególności gwizdka. Większość ostrzeżeń można prowadzić słownie w kulturalny sposób podchodząc lub podpływając do osoby, którą chcemy upomnieć. Nadużywanie przeszkadza w odpoczynku oraz doprowadza do sytuacji, w której naprawdę potrzebujący pomocy i gwiżdżący ratownik nie otrzyma jej ze strony kolegów, gdyż już im to spowszedniało. Na każdym kąpielisku powinien być również maszt sygnalizacyjny z kompletem flag. Błędem jest wieszanie na tym samym maszcie flagi informacyjnej i WOPR-owskiej względnie banderki. Już samo wywieszenie flag informacyjnej jest potwierdzeniem faktu dyżuru służb ratowniczych. Natomiast banderka powinna być ewentualnie wywieszona w miejscu dyżuru ratownika WOPR tzn. na łodzi, na stanowisku czy wreszcie na Punkcie Ratowniczym. Na pływalniach i kąpieliskach poza obowiązkowym regulaminem powinna być wywieszona na widocznym miejscu (np. przy wejściu) tablica "METEO" , na której parę razy dziennie (2 - 3) wpisuje się aktualne dane na temat temperatury wody, powietrza, stanu morza (jeziora), siły wiatru lub poziomu zachlorowania wody. Zaleca się aby na każdym stanowisku na lądzie i wodzie były tuby słuchowe (anachroniczny metalowy stożek) lub elektroakustyczne w celu głośniejszego przekazywania uwag i poleceń ratownika. Łączność bezprzewodowa pomiędzy stanowiskami ratowniczymi oraz na zewnątrz z Pogotowiem Ratunkowym czy Policją jest jednym z najważniejszych elementów zabezpieczenia kąpieliska, zwiększa ona szybkość skuteczność akcji ratowniczych, często decyduje o życiu ratowanego. Ideałem byłoby, aby na dużych kąpieliskach każde stanowisko ratownicze na lądzie i wodzie oraz łodzie motorowe, wyposażone były w radiotelefony np. Motorola, a Punkt Ratowniczy czy Kierownik Kąpieliska miał jeszcze standardową łączność telefoniczną z Pogotowiem Ratunkowym i Policją. WOPR posiada własne zastrzeżone pasmo częstotliwości kanał 17 pasmo V 156.850 MHz lub ogólnodostępny kanał 9 w systemie CB - Radio (częstotliwość ok. 27.000 MHz) Bardzo dobrym systemem łączności jest telefonia komórkowa, która już prawie pokryła swoim zasięgiem całą powierzchnię kraju Wadą niestety są znaczne koszty eksploatacyjne. Doskonałym systemem o zasięgu 20 - 30 km jest łączność rankingowa gdzie po dość wysokich kosztach zakupu sprzętu koszty eksploatacji płacone ryczałtowo niezależnie od ilości przeprowadzonych rozmów są bardzo niskie.
|
